Asaf'ın maskili
1. Ey Tanrı, neden bizi
sonsuza dek reddettin?
Niçin otlağının koyunlarına
karşı öfken tütmekte?
2. Anımsa geçmişte
sahiplendiğin topluluğu,
Öz halkın olsun diye fidyeyle
kurtardığın oymağı
Ve üzerine konut kurduğun Siyon
Dağı'nı.
3. Yönelt adımlarını şu
onarılmaz yıkıntılara doğru,
Düşman kutsal yerdeki her şeyi
yıktı.
4. Düşmanların bizimle
buluştuğun yerde kükredi,
Zafer simgesi olarak kendi
bayraklarını dikti.
5. Gür bir ormana
Baltayla dalar gibiydiler.
6. Baltayla, balyozla
kırdılar,
Bütün oymaları.
7. Ateşe verdiler kutsal
konutunu,
Yerle bir edip kutsallığını
bozdular
Adının yaşadığı konutun.
8. İçlerinden,
"Hepsini ezelim!" dediler.
Ülkede Tanrı'yla buluşma
yerlerinin tümünü yaktılar.
9. Artık kutsal
simgelerimizi görmüyoruz,
Peygamberler de yok oldu,
İçimizden kimse bilmiyor ne
zamana dek...
10. Ey Tanrı, ne zamana
dek düşman sana sövecek,
Hasmın senin adını hor görecek?
11. Niçin geri çekiyorsun
elini?
Çıkar sağ elini bağrından, yok
et onları!
12. Ama geçmişten bu yana
kralım sensin, ey Tanrı,
Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
13. Gücünle denizi yardın,
Canavarların kafasını sularda
parçaladın.
14. Livyatan'ın başlarını
ezdin,
Çölde yaşayanlara onu yem
ettin.
15. Kaynaklar, dereler
fışkırttın,
Sürekli akan ırmakları
kuruttun.
16. Gün senindir, gece de
senin,
Ay ve güneşi sen yerleştirdin,
17. Yeryüzünün bütün
sınırlarını sen saptadın,
Yazı da kışı da yaratan sensin.
18. Anımsa, ya RAB,
düşmanın sana nasıl sövdüğünü,
Akılsız bir halkın, adını nasıl
hor gördüğünü.
19. Canavara teslim etme
kumrunun canını,
Asla unutma düşkün kullarının
yaşamını.
20. Yaptığın antlaşmayı
gözönüne al,
Çünkü ülkenin her karanlık
köşesi
Zorbaların inleriyle dolmuş.
21. Düşkünler boynu bükük
geri çevrilmesin,
Mazlumlar, yoksullar adına
övgüler dizsin.
22. Kalk, ey Tanrı, davanı
savun!
Anımsa akılsızların gün boyu
sana nasıl sövdüğünü!
23. Unutma hasımlarının
yaygarasını,
Sana başkaldıranların durmadan
yükselen patırtısını!